یا اباعبدالله

شَجـره نامه ی خود دیدم و خُرسند شدم



نَـصَـبَـم می خـورَد آقـا به غلامانِ شما

---------------------------------------------

گفت :جبران می کنم ، گفتم کدام را

عمر رفته را

روح شکسته را

دل مرده اما تپنده را

حالا من هیچ

جواب این تار موهای سپید را می دهی

نگاهی به سرم کرد و گفت

وای ... خبر نداشتم

چه پیر شدی

گفتم :جبران می کنی

گفت: کدام را !!
-----------------------
نمی دانم چرا

این روزها

در جواب هرکه از حالم می پرسد

تا می گویم " خوبم "

چشمانم خیس می شود...
-----------------------
خواهش می کنم

پنجره را باز بگذار و برو ...

هوای دلم

به وسعت ِ تمام ِ حرف های نگفته ،

گرفته است !
-----------------------
گفتی دهانت بوی شــیر میدهدـ!

رفتـیــ..!!!

حالا بوی سیـگـآر ،

بوی مــشـــروبــ ،

بوی "دروغ" هم می دهد... برگـَـــردـ
-----------------------

مترسک اینقدر دستهایت را باز نکن ،

کسی تو را در آغوش نمیگیرد ،

ایستادگی تنهایی می آورد .
-----------------------
صرف فعل “ دوست داشتن ” بسیار سخت است

گذشته اش که به هیچ وجه ساده نیست

حالش کاملاً اخباری ست

آینده اش هم شرطی
-----------------------
فـَـصــل ِ امــتـِـحــــان

مَـــن

جــُـز مــُـرور ...

رنگــ ِ چشــــمــ ـــانت ..

و

خـَـط کشـــیــدن زیــر ِ دلتنگـــــــی هــایَمـ ..

هــیــچ دَرســـی نـَـدارمـــــ ..
-----------------------
دلم شکست از تمامت

وقتی بزرگترین لحظه ی دلواپسی با بی تو ها سپری شد.

فقط ? دریغ ماند و

تو...